Merhaba arkada?lar,

Hoe gaat het daar? Nu ik hoorde dat het mooie weer in Nederland weer is vervangen door regen dacht ik jullie te verblijden met een update over mijn leventje. Hier is het weer nog steeds supermooi, al zijn de eerste wolken wel gespot!

Maargoed mijn vorige verhaal eindigde woensdagavond. Die avond een superlachen feestje gehad tot redelijk diep in de nacht. De volgende dag viel het iedereen dan ook redelijk zwaar om weer fris en fruitig in de les te zitten, en misten er opvallend veel mensen. Niet heel veel opgestoken die dag dus maar het was het waard. Me de hele dag erg zitten verheugen op een goede powernap smiddags maar toen ik net lekker lag werd ik wakker gemaakt door een redelijk paniekerige Magdalena. Ze had een tijdje eerder te kraan proberen aan te zetten maar toen deze het niet deed, had ze hem kennelijk niet goed uitgezet en is ze naar onze kamer gegaan. Toen de kraan dus spontaan begon te werken hadden wij niks in de gaten. Toen we het door hadden was het al een redelijk groot waterballet: de keuken, de hal, een deel van de woonkamer en een deel van de kamer van Tuba stonden blank: oops! Als een malle alle electrische apparaten in veiligheid gebracht, de tapijten laten uitlekken in het bad en met dweilen en handdoeken in de weer gegaan. Na ruim een uur ploegen was het allemaal redelijk onder controle, stonken we als konijnen maar waren we vooral blij dat er geen blijvende schade is ontstaan! Savonds gingen we naar een klassiek concert van het orkest van de universiteit waar wij nu de taalcursus volgen. Om jullie lekker jaloers te maken heb ik vooral verteld over hoe warm het is maar niet dat het ook heel erg hard waait. Die avond was dat zo erg het geval dat de bladen met de muzieknoten constant door de lucht vlogen en de meisjes elke keer hun jurk tussen hun benen klemden om te voorkomen dat ze in hun ondergoed kwamen te staan: erg grappig voor ons maar ik kan me voorstellen dat het voor hun echt balen was.

Die zaterdag zijn we eindelijk voor het beroemde turkse kahvalti (ontbijt) gegaan (uiteraard om een uur of 1) wat niet zo bijzonder was als iedereen had gehoopt. Daarna heerlijk op het heetst van de dag een berg beklommen om naar het kasteel op de top te komen. Het kasteel bleek niet heel veel bijzonders te zijn maar het uitzicht van de berg was zeker mooi en de klim waard! Daarna naar huis gegaan om braaf als we zijn te studeren op onze zaterdagavond.

Zondag stond het eerste uitje met alle mensen van de cursus op de planning: een dagje op de boot bij Ces me. Het was echt een hele grote, chille boot dus met een flinke lading medicijnen in mijn mik totaal geen last gehad van zeeziekte: top! Het concept van de dag was erg simpel: er lagen hele grote kussens waar je lekker kon chillen, de muziek stond keihard en af en toe stopten we ergens zodat we een uurtje konden zwemmen en van de boot af in het water kon springen. Het water was zo blauw en helder dat je de vissen gewoon langs je kon zien zwemmen, echt heel vet! Savonds lekker wat gaan eten in ons favoriete restaurant en tickets geregeld voor onze trip. Deze week hadden we namelijk vakantie wegens bayram, het einde van de rammadan. Mijn plan was om met 2 meisjes uit litouwen, Gra en Zy (omdat hun echte namen te moeilijk zijn, noemen we ze maar even zo) en een duitser, Felix naar pamukkale en het strand te gaan. Toen bleek er opeens een van de turkse jongens, Erhan van de universiteit mee te gaan. Achteraf doodzonde maar daarover later meer ;-). Pamukkale is serieus een van de vetste dingen die ik ooit gezien heb: zo mooi! Hoe het precies zit snap ik nog steeds niet maar er is in iedergeval een berg met allemaal kalksteenterassen, waar je doorheen kan banjeren. Jullie moeten er eigenlijk zelf heen om te kunnen zien hoe mooi het is maar tot die tijd moeten jullie je maar proberen te vermaken met de foto's. Het ziet eruit als sneeuw maar het water is zo warm dat je er gewoon in je bikini kan rondlopen. Savonds hebben we gemeet met een paar anderen van de taalcursus en de volgende ochtend zijn we vertokken naar Alanya. Daar zoveel mogelijk op het strand gelegen maar dat was lastig want Ehran had hele andere ideen over onze trip. Hij voelde zich een soort reisleider en besloot dus alles zonder enig overleg. Uiteraard ben ik hier net iets te onafhankelijk voor en dus irriteerde ik me al na 3 minuten maar wijs als ik ben heb ik mijn mond proberen te houden. Na 2 dagen was de rest er echter ook klaar mee en was de sfeer gedaald tot onder het vriespunt dus besloot ik om het proberen uit te praten met de beste vent. Hij ging echt steeds in over waarom zijn keuzes de beste waren en snapte totaal mijn punt niet dat het erom ging dat zijn keuzes, onze keuzes moesten worden aangezien het ook onze trip was. Ik probeerde uit te leggen dat ik niks leukers vind dan met mijn splinternieuwe turkse vocabulair te vragen hoeveel iets kost en trots het gevraagde aantal liras op tafel te leggen, maar dat dat niet kan als hij elke keer alles regelt. Uiteindelijk is hij heel kinderachtig weggelopen van het gesprek en heeft hij tegen de anderen een heel ander verhaal opgehangen waardoor ik lekker dramatisch heb besloten om niet mee te gaan naar het huis van die vriend maar op straat te slapen. Uiteindelijk echt een superlachen avond gehad met de mensen van het restaurant, en daar op een paar kussentjes geslapen en de volgende dag heerlijk op het strand gelegen en mijn turks geoefend met alle mensen die een praatje kwamen maken. Twee keer waren dat turkse jongens die vroegen of ik een vriendje had. Uiteraard kwam een imaginary boyfriend op dit moment niet verkeerd uit (hij heet Jens trouwens, wat ik zelf heel hilarisch en heel vies tegelijk vind). Zij vonden dit echt geen reden want: 1 boyfriend in Holland, 1 boyfriend in Turkey. Yes? Lekkere mentaliteit hier dus haha ;-)

Savonds de bus terug gepakt naar Izmir en toen ik om een uur of half 9 sochtends mijn kamer binnenkwam voelde het echt als thuiskomen: heerlijk! Ik wou heel even op bed gaan liggen maar toen ik wakker werd was het opeens al 6 uur: oops! Snel gaan douchen, een doner gescoord en naar de verjaardag van twee duitsers gegaan (mocht het je opgevallen zijn: 40% hier ongeveer duits dus vandaar dat ik het zo vaak over duitsers heb ;-)). Daar een goede avond gehad bij een van hun thuis en daarna in de stad. Ook na een week weer herenigd met Magdalena, die naar een andere plek was gaan reizen. Grappig dat mensen die je 2.5 week geleden nog niet kenden nu al zo belangrijk kunnen zijn!

En nu zit ik vanochtend lekker uit te brakken thuis. Net kahvalti gehad met Ipek en Tuba en hun vriendjes en vanavond ga ik Rianne ophalen van het vliegveld: superveel zin in!

Nog even een huishoudelijke mededeling voor de mensen die langs willen komen:

14-21 oktober komen papa en mama, het laatste weekend van oktober is hoogswaarschijnlijk voor Sjaan, Rie, Jens en Tim en 8 t/m 12 oktober komen Nicky en Evelien dus plan daar even omheen alsjeblieft :-)

Tot snel drollies!

xxxxx