Hallo kaaskopjes!

Oeff, mijn laatste verhaal was alweer een tijdje terug: in de tijd ontzettend veel gebeurd dus kan niet alles vertellen maar zal jullie een snel overzichtje geven van mijn bezigheden hier :)

Inmiddels is mijn universiteit al in de 5^e week. Ik ben er wel achter dat alles inmiddels iets anders er aan toe gaat dan in Nederland. Zo heb ik nog steeds maar voor 1 van mijn 4 vakken het boek, de rest is gewoon nog niet beschikbaar. Terwijl ik al redelijk paniekende ben (met nog 2.5 week tot de midterms), lijkt niemand anders zich hier ook maar enigzins druk over te maken. Ook schakelen ze hier als de stof echt moeilijk wordt gewoon over in het Turks. Zit je dan 20 minuten, poppetjes te tekenen en galgje te spelen met de andere erasmusstudenten; je moet toch wat tenslotte. Gelukkig zijn mijn vakken allemaal wel heel interessant, dat maakt een hoop goed! Inmiddels ook mijn eerste opdracht teruggekregen met de maximale punten met als commentaar: ‘ik denk niet dat je alles helemaal snapte maar je schreef wel leuk over je eigen mening'. Maak me met dit motto dus nog niet al te druk over het halen van de vakken ;).

Ondertussen ook genoeg leuke dingen gedaan. Zo was er opeens uit het niks een gratis concert van Aylin Prandi (ik kende haar ook niet maar even youtube die handel en je bent fan) met gratis vervoer, eten en drinken. In de bus heen was iedereen dus ook een beetje wantrouwig; waar zouden we in godsnaam terechtkomen? Een Belgish meisje deed er een schepje bovenop en was zelfs bang voor kidnaptaferelen. Na 70 minuten rijden wat ook in 20 had gekund (rijden-stop-rijden-stop; het verkeer in Istanbul is een feestje!) kwamen we echter aan bij een hele mooi, nieuw, luxe en groot gebouw waar je gratis de lekkerste hapjes en drankjes kon nuttigen: iedereen dus zielsgelukkig aan de schrans, lichtbalend toen we naar de concertzaal moesten. Daar aangekomen bleek het om een soort radioshow te gaan waarbij Aylin af en toe zong en af en toe vragen van mensen in het publiek moest beantwoorden (type: ik hou van je, wil je met me trouwen? echt plaatsvervangende schaamte voor die rare turken af en toe...). Na afloop was het weer tijd voor het betere eet en drink werk met dit keer onder andere wijn, kaas en muffins; iedereen zat met een grote grijns in de lounge. Dit was echt weer zo een avond waarbij ik me realiseerde waarom ik reizen zo leuk vindt: je weet sochtends nooit waar je die avond terecht komt.

Die vrijdag was het tijd voor een heel ander soort turkse cultuur: voetbal! De wedstrijd Turkije-Duitsland was en samen met een heleboel duitsers en andere nationaliteiten was ik erbij! De heenreis opzich was al een ervaring: de metros waren allemaal prop en prop vol en er kwamen steeds meer roodgekleurde ventjes in beeld; wij blanke meisjes werden ook ietwat raar aangekeken ;) Ik zat samen met een Duits meisje echt vlakbij het veld. Voor de duidelijkheid: we waren voor Turkije, met haarbandjes, vlaggen en de hele mikmak. Uiteindelijk bleek dit een beetje de verkeerde keuze was Turkije werd dik ingemaakt maar het mocht de pret niet drukken: de sfeer was echt heel indrukwekkend! De terugweg ging , na het zoeken van de rest van de mensen in die bizarre menigte, eigenlijk verassend goed en daarna hebben we nog een van de grootste esn(erasmus netwerk)feestjes aangedaan. Eenmaal nuchter daar aangekomen bleek al vrij snel dat de rest allemaal totaal van de kaart was, niet normaal meer. Nog een dappere poging om bij te drinken maar aangezien het ongeveer 20 minuten duurde om een biertje te krijgen hebben we dat ook maar snel opgegeven. Die avondus vooral gelachen om de rest en hier en daar wat valpartijen voorkomen; iemand moet het tenslotte doen.

De dag erna de intilligentste beslissing ooit genomen om naar de princess-eilandjes te gaan: want later bleek dit de laatste echt mooie dag te zijn geweest! Op de princess-eilanden mogen geen autos komen wat echt een veraderming is na Istanbul met alle toeter-turken. We hebben ongeveer 30 minuten gelopen en toen zagen we in de verte een heel mooi strandje, daar door de bosjes heengebanjerd en met 3 andere mensen hadden we dat strand voor ons alleen: echt magish!

De volgende dag naar een hamam gegaan, een turks badhuis. We wisten allemaal niet zo goed wat we ervan moesten verwachten dus lieten ons maar gedwee overal heen wijzen en duwen. Eenmaal in de grote ruimte aangekomen lagen er allemaal blote vrouwen op een verhogingje met daaromheen een stuk of 4 dikke turkse vrouwtjes in doorschijnen ondergoed die massages gaven en mensen wastten. Wij dus wat giegelich en zenuwachtig op de stenen erom heen gezeten tot we geroepen werden om daar te gaan liggen. De massage was absoluut lekker, al was het haren wassen ietwat pijnlijk omdat er meer shampoo in iedereens ogen ging dan in de haren...Er zijn nog veel meer badhuizen dus ga er absoluut nog meer proberen want het is toch wel een hilarische ervaring!

De week erna weer een heel ander feestje: papa en mama kwamen naar Istanbul! Ik was uiteraard veel te vroeg op het vliegveld (dat moet ik echt is gaan afleren trouwens...) en stond dan ook al een flink tijdje te wachten toen ze eindelijk de gate uitkwamen. Nou dat was fijn kan ik je zeggen! Heerlijk om ze weer te zien en ook zo ontzettend gek dat dat na 3 minuten alweer helemaal normaal is. Het werd helemaal normaal, toen papa na 3 minuten mijn turks begon te verbeteren; ik kan niet zeggen dat ik dat gemist heb;). Die avond lekker uit eten gegaan en bijgekletst.

De volgende dag stond een brunch met een turkse excollega. Fazli, van mijn moeder op de planning. Heel luxe met zijn auto de stad door gecrosst en in een heel leuk restaurantje gezeten. Helaas was het opeens slecht weer die dagen, wat ik even niet meer gewend was. Die dag rondgereden door de stad en naar het Dolmabahçepaleis geweest: heel veelgoud, heel overdreven maar daardoor erg indrukwekkend. De volgende dat gemeet met zijn familie erbij en het topkapipaleis bezocht: heel anders maar ook absoluut mooi! Helaas was er een te lange rij voor de Aya Sofia dus zijn we maar even gaan winkelen: erg vervelend. Mijn leuke Izmir-zomercollectie kon deze kou echt niet aan en daarom ben ik nu de trotse bezitter van een nieuwe mooie winterjas :). Tijdens de lunch ben ik nog overhoord op mijn Turks door de 11jarige zoon van Fazli: elke keer als ik iets kennelijk verkeerd uitsprak werd ik keihard uitgelachen: supergrappig! Ook moest is vragen beantwoorden als welke kleuren heeft de vlag van Urugay? Beetje jammer dat ik je dat zelfs in het Nederlands niet kan vertellen. De rest van de week geprobeerd de studie en sociale activiteiten te combineren met ook nog papa&mama zien, wat niet makkelijk is kan ik je zeggen! Uiteindelijk nog naar de bazaar gegaan, veel tavla (backgammon) gespeeld, lekker veel baklava en ander lekkers gegeten en veel rondgebanjerd door de stad. Woensdagavond nog naar de hoogste berg van Istanbul gedaan vanwaar je een uitzicht hebt op een heel groot deel van de stad. Helaas komt het op fotos niet helemaal over maar het was sprookjesachtig mooi! Daarna veel te snel alweer afscheid moeten nemen, waar ik het zowaar zo goed als droog heb gehouden (redelijk uitzonderlijke gebeurtenis inderdaad), op verzoek van mama ;)

Het weekend erna vooral veel bijgeslapen en gemeet met mensen uit Izmir: het blijft bizar hoe makkelijk en leuk het is om hun te zien! Ook was een van mijn leukste Izmir-vriendinnetjes (een van de litouwse meisjes) voor het weekend in Istanbul dus dat was helemaal feest! Zij studeert in Eskisehir dus zodra het kan ga ik die kant op! De fotos hiervan heb ik nog niet maar die komen vast snel.

Dat was weer wat ik tot nu toe kon bedenken: vast nog veel vergeten maar dat komt dan allemaal live wel over 3 maandjes (time flies....). De komende weken staat er nog vanalles op de planning: concerten van Shantel, Plaid en Mousse T, ik ga aan de joga (want ik vind dat je nieuwe dingen moet proberen hier), we hebben bayran (offerfeest) vakantie waar de plannen nog niet helemaal duidelijk zijn, midterms, over 3 weekjes komen Jeanine en Rianne (hiephoi!), ik wil nog vanalles zien in Istanbul en er staan nog genoeg ‘normale' feestjes op de planning, kortom: ik ga me niet snel vervelen hier :) Hoop dat alles dar ok is met iedereen!

Kusjes